Barnið fer að fermast...

 

..eða svona næstum því.  Jón Egill hendist áfram í þroska, þetta er að gerast svo hratt að ég hef staðið sjálfa mig að því að reyna að upphugsa leiðir til þess að hægja á ferlinu...láta þessa feitabollu vera ungabarn svolítið lengur   en það er víst ekki hægt hehe.

 

Dagarnir okkar eru ósköp rólegir, ég ætla að taka fæðingarorlof þessa önn...LOKSINS....og njóta þess bara að eiga feitabollu, vargatítlu og hálffullorðinn mann.  Benedikt er loksins að finna sig almennilega í skólanum. Núna er engin stóri bróðir til þess að terrorisera hann og hann er farin að trúa því hvað hann er frábær

Baldur er undarlegt nokk hvers manns hugljúfi á leikskólanum...sætur og ormalegur með sína sætu spékoppa, yndislegur og auðmeðfærilegur....alveg eins og heima bara   Og litla LJónið er bara yndi....feitur og mjúkur forvitinn lítill maður sem auðvelt er að þóknast.   

 

Hann er farin að sýna mataráhuga og hefur gert núna síðan hann var 4 mánaða. Hann fékk því þegar hann var orðin rúmlega 5 mánaða að sitja með okkur til borðs og "borða" með okkur og það er ekki lítið spennandi 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þó hann fái bara grænfóður ennþá er hann afar efnilegur í átdeildinni

 

Annars er húsmóðurlífið afar tíðindalaust...það mest spennó sem hefur gerst hér hjá okkur síðustu viku er að Baldur fékk nýjan bílstól sem hann situr á móti aksturstefnu í og að ég er búin að finna rétta dagmömmu fyrir Jón

 

Þetta blogg fer að breytast í myndasíðu bara....ekki frá neinu að segja hehehe

Gamla ömmusysturhjartað.... :O)

 

Hún Kristín systurdóttir mín var að eignast lítinn dreng núna í kvöld.   Hann er auðvitað yndislegur og undurfagur eins og önnur börn sem fæðst hafa í fjölskyldunni og móður og barni heilsast vel

 

 

 

Hérna er mynd af fallegu fjölskyldunni hennar Kristínar, afar stoltir foreldrar og lítil mús í mömmufangi     Ég er svo uppfull af hormónum ennþá að ég fór bara að skæla....sniffsniff....

Þar með er ég orðin ömmusystir í 15. skiptið...ég verð alveg meir

 

 

Þá er litla gáfumennið á myndunum hérna að neðan orðin stóri frændi (já ég setti á hann húfuna til þess eins að hlægja að honum) og ég vona að við Kristín getum leyft sonum okkar að þekkjast....að þessi endalausa búseta í útlöndum klippi ekki á ÖLL fjölkyldutengsl!  

 

 

 

 

 

Stoltur íslendingur.

 

Sko...við erum ekki bara kreppuvælandi ræflar með hor, ánægð með þetta

 

 

Björgunarsveitarmenn á leið til Haítí

Engin rólegheit...

Nú er það ekki rólegheitatími lengur að fara með Jóni litla í bað....litli brothætti unginn sem var svo hissa og glaður í baðinu með bræðrum sínum í fyrstu hefur breyst í lítið vatnsskrímsli...

 

 

  Þetta vídjó er um mánaðargamalt og hafa taktarnir bara færst í aukana síðan....það er td áhættusamt að vera með myndavél nálæga á baðtímum því ALLT vill blotna

 

 

 

Annars er hér bara kalt .... og rakt... og meira en of mikið að gera eins og venjulega, þetta rassgat heldur manni við efnið og gerir mann gráhærðan á milli þess sem hann bræðir mann alveg með svipum eins og þessum

 

 

 

 

 

 

Hann er heppinn að vera sætur