Speki.....gömul og ný

 

Þegar heimskur maður gerir eitthvað sem hann skammast sín fyrir segir hann það hafa verið skyldu sína....

Er það málið?  Rakst á þetta spakmæli hérna fyrir nokkrum vikum og hef mikið spáð í þessu.......líka speki Anais Nin sem sagði..."we don´t see things as they are - but as we are"

 

Ótrúlegt hvernig sumu fólki getur ratast orð í munn. Einhver svona speki...ein lína...sem lifir að eilífu. Ég er þessa dagana með undirtexta á msn hjá mér sem er svona speki einhver...hljóðar svona: 

Poor is the man who´s pleasures depend on upon the permission of another. 

Mér finnst ótrúlega mikið til í þessu mörgu hverju og hef oft gaman að því að velta svona speki fyrir mér...uppáhaldið mitt þessa dagana er á dönsku...sá þetta á andlitsbók vinar míns í DK.  "Den der er herre over sine lidenskaber er slave af sin fornuft"   Uppá engelsku myndi þetta hljóma eitthvað í þessa áttina: He who has mastered his passion is inslaved by his reason.... og svo ástkæra ylhýra....Sá er hefur vald á ástríðum sínum, er þræll skynsemi sinnar. Alltaf þarf íslenskan að vera háfleygust hehe

 

Mér finnst gaman að velta mér uppúr speki liðinna snillinga og ef að maður gæti bara asnast til þess að taka mark á þessu sumu allavega og læra einusinni af reynslu annarra...þá gæti maður sparað sér ófáar raunirnar held ég

 

Allavega...heimspekilegar pælingar um þessar mundir....

 

Eitt spakmæli að lokum...Vinir þínir eru fjölskyldan sem þú velur þér....veldu því vel og vandlega.

(spáið í hvað það er rétt...maður situr jú uppi með foreldra og systkini...sem er að vísu í flestum tilfellum af hinu góða ...en maður getur líka valið sér fólkið sem maður vill umkringja sig með dags daglega...hverjir eru það sem hafa það til að bera sem maður kann að meta í fari fólks...og hverjir ekki, víst hefur maður fallið í þá gryfju að TELJA fólk búa yfir ákveðnum mannkostum sem það svo gerir ekki .....en þá...ólíkt því sem hægt er í hinni líffræðilegu familíu...getur maður hreinlega látið "fjölskylduböndin" "feida" út....  )

Ein maður í minni fjölskyldu gengur undir nafninu Kletturinn...enda brýtur ekkert á honum og er hann okkur hinum gott skjól þegar á reynir...mig langar að geta verið mínum fjölskyldum, bæði þeirri líffræðilegu og þeirri útvöldu, slíkt skjól þegar á reynir hjá þeim...og á móti..getað leitað skjóls sjálf þegar lífið bítur mig of fast.

 

Held hreinlega að ég sé að verða gömul bara þessa dagana...þvílíku pælingarnar um gildi og gæði lífsins að það hálfa væri meira en helmingi nóg....fyrir 3!

 

 

 

Athugasemdir

[Hanna Maja Keilisnemi (IP-tala skráð) 27.9.2008 kl. 17:28]

Veistu þú er bara yndisleg, elska að lesa bloggið þitt!!!

Byð að heilsa öllum Keilismeðlimum í baunalandinu.