"The one ship that can never ever sink...friendship"

 

Jújú...kvót úr friends sem fyrr... en það er líklega ýmislegt til í þessu.

 

 

Hver þekkir það ekki að hitta gamlan vin eftir margra ára aðskilnað og finna pússlin bara smella saman, að finna samkennd með viðkomandi líkt og nokkrir kukkutímar séu síðan síðasta samtals en ekki nokkur ár   ég á nokkra svoleiðis vini...sumir þeirra eru meira að segja skyldir mér í ofanálag

 

Hér á eftir fara nokkrar minna spekúlasjóna um vináttuna...hafið það í huga að þetta er ekki heilagur sannleikur...heldur einungis spekúlasjónir mínar um það sem ég kalla vináttu.

 

Vinátta þar sem tvennt mætist og ákveðin kemistría fer í gang sem endar í svo djúpum tengslum að einhver aðili veit um alla manns galla....en finnst samt vænt um mann og finnst maður samt þess virði að púkka uppá...ÞAÐ er vinátta. Ef þú átt þannig vin...ekki sleppa honum

 

Að hugga þegar þarf...að benda á það sem mætti betur fara...að fíla sama húmorinn...að hlægja með en ekki að...að gráta með þegar þarf...að verja vininn framm í rauðan dauðann...þrátt fyrir að hafa ekki hugmynd um hvort að vinurinn hafi átt skammir skildar...að gefa spark í rassgatið þegar þarf...að vera til staðar í þögn þegar þarf...að finna hvað þarf og vilja gefa það...ÞAÐ er vinátta

 

Líklega er öllum fullorðnum það orðið ljóst að vinátta getur aldrei þrifist á meðan hún er einhliða...ef vinasamband á að standast tímans tönn og veita fólki styrk þá þurfa báðir aðilar að leggja eitthvað af mörkum...gefa af sjálfum sér...og þyggja á móti.  Sýna traust...og vera traustsins verður.  Að finna hjá sér einlægan vilja til þess að leggja á sig ómak fyrir aðra manneskju er líklega einlægasta form vináttunnar. 

 

Oft hefur maður veðjað á ranga hesta í þessu vinalotteríi og setið eftir með sárt ennið...en sem betur fer kemur maður oftast auga á það áður en fólk er komið innundir innstu varnir...oftast.

 

 

Mig langar að nota tækifærið og hvetja þig kæri vinur eða vinkona, til þess að líta í kringum þig og huga að vinum þínum. Oft þarf ekki nema knús, styrka hönd, hvetjandi orð eða bros til þess að birta daginn hjá fólkinu í kringum mann...verum vinir.

Athugasemdir

[anný og arnhildur (IP-tala skráð) 10.11.2008 kl. 20:47]

ávallt og endalaust!!...

[elín (IP-tala skráð) 10.11.2008 kl. 21:36]

Þú átt alltaf einn í mér :)

one of the three amigos!!

[anný og arnhildur (IP-tala skráð) 10.11.2008 kl. 22:51]

ohhh já...finnst það hæfa mjög vel við okkur að gera... !!.. soddan grallarar og prakkarar og vitleysingar...   elsk ykkur svo fast!!

[Birna Eik Benediktsdóttir, 11.11.2008 kl. 07:30]

Þið eruð alvöru...keppnis....bestar

[Birna Eik Benediktsdóttir, 11.11.2008 kl. 14:24]

Hey görlís....vitið hvað er jafn gott og að hitta gamlan vin eftir langan aðskilnað.....að hitta nýtt fólk...og finnast maður vera hitta gamlan vin efitr langan aðskilnað......ÞÁ veit maður að það er rétt kemistría í gangi

[Anny Jakobina Jakobsdottir (IP-tala skráð) 11.11.2008 kl. 19:54]

hvað ertu að segja... ertu búin að skipta okkur út eða???

[Birna Eik Benediktsdóttir, 11.11.2008 kl. 23:28]

HAHAHA nei var að meina þegar við hittumst og urðum RUGL góðar vinkonur á nótæm

[Anny Jakobina Jakobsdottir (IP-tala skráð) 11.11.2008 kl. 23:40]

já..það tók þig ekki nema 6-7 mánuði að koma þér inná mig!!!! hehehehehehe bara svekkelsi að það gerðist ekki fyrr... en svona er mar passasamur... stundum missir mar af því besta með að reyna að vernda sig... og stundum verndar mar sig ekki nóg að særist... en það er víst bara partur í að lifa og læra!!

[Birna Eik Benediktsdóttir, 11.11.2008 kl. 23:45]

Láttu mig þekkja það vinkona.....stundum er maður búin að þekkja fólk lengi....án þess að virkilega þekkja það.   En ég vill auðvitað meina að þú hafir komið þér inná mig...en ekki öfugt hahaha   

[Anny Jakobina Jakobsdottir (IP-tala skráð) 11.11.2008 kl. 23:47]

nú er það..... skulum ekkert fara lengra með þetta hérna vina...