Íslensk eðalbifreið....tja...eða japönsk ;O)

Bíllinn er komin..lífið getur hafist!

 

Neinei...lífið var nú alveg ljúft líka á meðan allir fjölskyldumeðlimir áttu hjól hehehe....eða kerru.....en núna komumst við semsagt skammlaust á milli staða aftur (Vill nota þetta tækifæri til þess að þakka Jónu og Eyþóri fyrir endalaus lán á hjólum og kerrum síðustu tvær vikur eða svo...)

Við Eyþór gerðum okkur ferð til Århus í dag til þess að sækja drossíuna og nutum við þess svo mjög að vera bara tvö saman í heilan dag að við komum ekki heim fyrr en undir kvöldmat og urðum þá að byrja á því að smala litlu bræðrunum heim frá nágrönnunum sem höfðu verið svo elskulegir að hirða ormana fyrir okkur úr skólunum sínum.

Bíllin er eins og gefur að skilja algert æði...með nægu plássi fyrir alla skæruliðana og meira til....NÚ verður farið á grensann!

 

Annars hafa þetta verið viðburðamiklir dagar að venju...stóri írþróttadagurinn var haldin í SFO hjá krökkunum síðasta miðvikudag, það var hörkustuð þar sem foreldrum er boðið að taka þátt í ýmsum leikjum í einn eftirmiðdag á skóladagheimilinu.

  Veðrið var ljúft eins og sjá má og spreytti ungviðið sig í ýmsum kúnstum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Helginni var að mestu eytt í skólendinu umhverfis Sønderborg, á laugardaginn fórum við nokkur saman í hjólatúr sem að endaði á góðu stoppi í Katrinelund, og svo slóum við upp í ekta danskt síðdegisgrill á sunnudaginn...við erum alveg að læra hvernig á að hygge sig på dansk måde...enda ekki seinna vænna eftir 7 ár í landi baunans Smáfólkið varð að stoppa hjólatúrin af og til, til þess að sinna klifurþörfinni sem kallar víst ansi hátt á fólk á þessum aldri. (Kristín Björg og Baldur fengu ekki að klifra)

 

 

Annars eru breytingar í loftinu hjá familíunni í borginni fögru...frumburðinum er að reynast erfitt að fóta sig í þessum breytingum öllum saman (my sensitive little boy...með hjartað á erminni að vanda) og þarf hann mikið á mömmu sinni að halda þessa dagana en þar sem ég er víst bara ein kona (sama hvað ég reyni ) verð ég að sætta mig við það að það er mér aldeilis ómögulegt að geta skipt mér í 6 hluta og geta sinnt öllum hliðum eins og vera ber, svo að á meðan Eyþórinn minn verður settur í gjörgæslu og aðhald á öllum vígstöðvum og staðan rétt af...ætlar hin jarðbundni Benedikt að sigla í svolitla heimsókn til Íslands, í sveitina til ömmu, afa og Kára.

Það er ómetanlegt að eiga góða að þegar að þrengir ...sérstaklega ef þeir búa í sveit...þar sem maður má alltaf vera skítugur upp fyrir haus ...og borða skyr og lifrarpylsu.....með afa

 

Annars er skólinn minn líka byrjaður af fullum krafti...og ég auðvitað valdi mér þessar síðustu vikur í veikindi og skemmtilegheit, svona í ofanálag við eðlilegt álag sem fylgir flutningum á milli landa með 80 börn...svo ég þarf að herða mig í lestrinum...á ekki nema hundrað milljón kafla eftir...í sjö þúsund bókum.......pís......of......keik

 

Ein grallaramynd