Litið uppúr bókunum

Jújú, það er víst nauðsynlegt af og til.

Ég leit uppúr minni grísku klassík í gær og við skunduðum með lýðinn á víkingahátíð. Við höfum þrætt þær ansi margar ásamt því að vera fastagestir í Hafnarfirðinum en vá hvað engin hinna kemst í hálfkvisti við þessa

 

Þarna voru 6-7 hundruð víkingar samankomnir, á aldrinum nokkurra mánaða til ellismella búandi í tjöldum, baðandi sig í sjónum og borðandi frumstæðan mat...á milli þess sem þeir fóru í Netto í víkingagallanum hehe  

 

 

 

 

 

 

 

 

Þarna var bæði verslað og prófað hitt og þetta, bogfimin reynd, sá minnsti skellti sér á bak og núna eiga þeir eldri LOKSINS líka Þórshamars-hálsmen...líkt og litla dýrið   Fannst bræðrum það ekki amalegt að hitta fyrir íslenska víkinga í tjaldbúðunum og fá að prófa bardagabúnaðinn...en mér fannst Baldur samt flottastur með hjálminn.....því hann náði niður á mitt andlit haha  Ég var ekkert ALLT OF dugleg með myndavélina, en þó voru teknar nokkrar. Sumar má sjá hérna í færslunni og aðrar í albúmi bræðranna.

 

 

Ég hef ekki tölu á því hversu oft ég var spurð "er þessi ekki bara að fara að koma" eða eitthvað í þá áttina, enda minnsti víkingurinn búin að koma sér upp ansi myndarlegu virki framaná mömmu sinni. Enda hefði það nú ekki komið mér á óvart þar sem við brokkuðum um stokka og steina ef að maðurinn hefði eitthvaðð farið að hugsa sér til hreyfings.

 

 

 

 

En við komumst heim seint í gærkvöldi, með uppgefna og grútskítuga litla víkinga, með bálilminn í hárinu og sverðinn föst í litlu lúkunum og kasólétta mömmunna með samdráttarverki sem voru farnir að minna óþægilega mikið á hríðir.....en eftir góðan nætursvefn var allri þreytu að sjálfsögðu gleymt og menn sprækir að nýju

 

 

 

Baldur fékk mikla athygli útá kunnáttu sína í umgengni hrossa, þetta litla dýr sem varla stendur uppúr skónum sínum byrjaði á því að leyfa merinni að þefa af handabaki sínu....klappaði henni svo á hálsinn (sem hann varð að teygja sig uppí) 

OG leit svo á eiganda hestsins og sagði....Babu upp þita heett.

 

Víkingurinn auðvitað bráðnaði algerlega og vippaði drengnum upp og héldu þeir uppi töluverðum samræðum, þar sem guttinn fór á bak bæði með hnakki, og eftir af búið var að spretta af.